Μακρυά...

Προσπαθώ να κρατώ το ημερολόγιο μου ενήμερο . Η ζωή μας δεν είναι όμως αυτό που λέμε ρουτίνα!Όλο και κάτι θα γίνει , όλο και κάτι θα συμβεί που θα μας κρατάει σε εγρήγορση!
 Το να έχεις παιδί είναι από μόνο του ένα θαύμα!Μέρα με την μέρα η αγάπη σου μεγαλώνει και σκέφτεσαι που μπορεί να φτάσει! Δεν σταματάει πουθενά !
  Είσαι ήσυχος , χαρούμενος , όλο παιχνίδια και γέλια.Μέχρι που το παιδί αρρωσταίνει.Για πρώτη φορά. Και αρρωσταίνει με μια ωραιότατη φαρυγγίτιδα . Στην αρχή όλοι ήρεμοι και cool! "Έλα μωρέ παιδί είναι θα αρρωστήσει.Αύριο να δεις που θα είναι μια χαρά. " Το αύριο ήρθε και η φαρυγγίτιδα έγινε λαρυγγίτιδα και η πρώτη επίσκεψη στο νοσοκομείο ήταν γεγονός. Εκεί φάγαμε την πρώτη γερή σφαλιάρα από τότε που γίναμε γονείς. Τρεις φρικιαστικές μέρες στο νοσοκομείο να βλέπουμε το αγγελουδακι μας μέσα σε όρους και μάσκες.Νομίζω ότι ήταν οι  χειρότερες μέρες της ζωής μας.Δεν ήταν κάτι σοβαρό ναι το ξέρω , υπάρχουν χειρότερα ναι το ξέρω , μια απλή αρρώστια ήταν και αυτό το ξέρω ,  όμως εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτήν την φρικιαστική πρώτη μας και ελπίζω τελευταία μας φορά στο νοσοκομείο!!Στο απαράδεκτο δημόσιο νοσοκομείο που αν μη τι άλλο έπρεπε να είναι όλα πολύ καλύτερα γιατί έχουν να κάνουν με παιδιά!!! Σταματώ εδώ γιατί ήδη έχω σβήσει πολλές βρισιές και ήδη είμαι έξαλλη!!!!Ένα τελευταίο , όταν έχει να κάνει με υγεία ας είναι όλοι λίγο πιο επιεικείς με αυτά που συμβαίνουν! Γιατί δεν είναι επιλογή μας να αρρωστήσουμε!
 Περαστικά σε όλους και μακάρι να αδειάσουν ΟΛΑ τα νοσοκομεία!!!!!